płk Feliks SAWICKI
SZANOWNE KOLEŻANKI!
SZANOWNI KOLEDZY!
W wyniku przemian ustrojowych państwa, wejścia Polski do NATO oraz restrukturyzacji Sił Zbrojnych, zaistniały nowe uwarunkowania w środowisku żołnierzy zawodowych.
Fakt zmian struktury Sił Zbrojnych i ich organizacyjne dostosowanie do polityki obronnej NATO spowodował istotne zmiany w strukturze oddziałów i pododdziałów wojsk chemicznych.
Znacząco zmniejszył się „chemiczny” stan osobowy. W wielu „chemicznych” garnizonach opustoszały koszary i place ćwiczeń.
W tych warunkach wielu żołnierzy zawodowych i pracowników cywilnych wojska migrowało za pracą do innych garnizonów lub przeszło do wymuszonej rezerwy. Znaczna część pracowników cywilnych wojska „zasiliło” grupę bezrobotnych. Zerwaniu uległy budowane przez lata więzi koleżeńskie i z jednostką wojskową, która sprawowała opiekę nad byłymi żołnierzami zawodowymi. Przeszły w zapomnienie historie i tradycje, tworzone przez wiele pokoleń żołnierzy chemików.
W tych okolicznościach, podczas przypadkowych spotkań koleżeńskich, słyszało się narzekanie i niezadowolenie z powodu „osierocenia” i braku kontaktu z byłym środowiskiem zawodowym. W efekcie tych koleżeńskich rozmów, pojawiły się propozycje o potrzebie zorganizowania się tak, aby wspólne kontakty były częstsze i wnosiły impuls „świeżości” w codzienne życie, a także stworzenia warunków wymiany informacji o sytuacji bytowej i zdrowotnej kolegów, by móc w porę być z pomocą w życiowo trudnych sytuacjach.
Wiele jest nagannych przykładów, odejścia Kolegów na „wieczny wypoczynek” bez należytego koleżeńskiego i żołnierskiego pożegnania.
Po wielu miesiącach przymierzania się do zrobienia „czegoś”, wyzwoliła się myśl, zebrania się i ustalenia formy istnienia w sposób zorganizowany.
Wiosną 2003 roku nastąpiło spotkanie kolegów chemików garnizonu Wrocław.
Na miejsce spotkania wybrano Wyższą Oficerską Szkołę Wojsk Lądowych im. Tadeusza Kościuszki, która kontynuowała szkolenie kadr oficerskich dla potrzeb wojsk chemicznych po przeniesieniu szkoły z Krakowa. W pierwszym spotkaniu w auli szkoły uczestniczyło 29 kolegów. Spotkaniu przewodniczył kolega Sławomir Prądzyński.
Podczas spotkania omówiono możliwe warianty organizacyjne. Ostatecznie zdecydowano o wyborze formy „Stowarzyszenie” w oparciu o Ustawę z dnia 7 kwietnia 1989 roku „Prawo o Stowarzyszeniach”.
Cytowana Ustawa stwarza pełne warunki wolności zrzeszania się i stanowi prawo czynnego uczestniczenia w życiu publicznym, realizacji indywidualnych zainteresowań, a także uwzględnia tradycje i dorobek ludzi zainteresowanych określoną dziedziną życia społecznego i zawodowego.
W spotkaniu założycielskim uczestniczyli: Czesław Eleganczyk, Wojciech Zieliński, Feliks Sawicki, Witalis Pellowski, Stefan Sawczak, Andrzej Leosz, Lesław Krawczyk, Józef Ogonowski, Zbigniew Guz, Marian Słoma, Tomasz Majcherek, Alfred Gabruś, Zbigniew Barabasz, Ryszard Hetman, Stanisław Poprawski, Waldemar Maliszewski, Janusz Matyas, Arsenusz Grzelak, Kazimierz Szyszka, Jacek Szlęk, Aureliusz Socha, Włodzimierz Kusajko, Ryszard Senkowski, Kazimierz Boczek, Leszek Bogdan, Jan Ładyko, Adam Osiński, Jerzy Leśniak i Sławomir Prądzyński.
Dokonano wyboru tymczasowego Zarządu w składzie: F. Sawicki – Przewodniczący, S. Poprawski, S. Prądzyński, Wł. Kusajko, W. Zieliński, W. Pellowski, A. Leosz, Z. Guz, którego zadaniem było opracowanie projektu Statutu Stowarzyszenia i systematyczne organizowanie środowiska.
W dniu 9 kwietnia 2003 roku na ponownym spotkaniu, tymczasowy Zarząd przedstawił kolegom do akceptacji harmonogram prac nad statutem oraz plan zamierzeń aktywizujących środowisko z uwzględnieniem przedsięwzięć rekreacyjnych, towarzyskich i rocznicowych. W spotkaniu oprócz wyżej wymienionych dodatkowo uczestniczyli: Marian Ulicki, Marian Pawlaczyk, Leszek Fortuna, Leszek Nowicki, Ryszard Grabizna, Stanisław Czech.
Zebranie podjęło decyzję o przyszłej nazwie Stowarzyszenia – STOWARZYSZENIE CHEMIKÓW WOJSKOWYCH RZECZPOSPOLITEJ POLSKIEJ. Nazwę tą ujęto w projekcie statutu.
W czerwcu 2003 roku projekt statutu był gotowy, przeszedł pomyślnie weryfikację na Zebraniach Stowarzyszenia i został złożony do rejestracji w Krajowym Rejestrze Sądowym. Sąd wielokrotnie wydawał postanowienia o konieczności dokonania zmian i uzupełnień zgodnie z wymogami prawa.
Ostatecznie Krajowy Rejestr Sądowy swoim postanowieniem zatwierdził „Statut Stowarzyszenia Chemików Wojskowych Rzeczpospolitej Polskiej” z siedzibą we Wrocławiu z dniem 28 listopada 2003 roku.
Z chwilą rejestracji tymczasowy Zarząd przystąpił do czynności organizacyjnych dotyczących zwołania I Walnego Zebrania Członków Stowarzyszenia. Wypracowane dokumenty zostały rozesłane do szefów „chemii” w Instytucjach Centralnych MON oraz kolegów rozsianych po całej Polsce, do których udało się ustalić adresy.
I Walne Zebranie Członków Stowarzyszenia odbyło się 3 kwietnia 2004 roku we Wrocławiu z obecnością 63 Kolegów.
W toku obrad przyjęto szereg Uchwał mających istotne znaczenie dla sprawnego funkcjonowania Stowarzyszenia, między innymi:
– o przyjęciu statutu;
– o wyborze Prezesa, Zarządu i Komisji Rewizyjnej Stowarzyszenia;
– o przejęciu wzoru odznaki i legitymacji organizacyjnej;
– o nadaniu tytułu członka honorowego.
II Walne Zebranie Członków Stowarzyszenia odbyło się 14 maja 2005 roku we Wrocławiu przy aktywnym uczestnictwie 52 członków. Podczas dyskusji oceniono efekty pracy Zarządu Stowarzyszenia i zaproponowano wiele nowych pomysłów i sugestii co do dalszych kierunków pracy.
W toku zebrania uroczyście wręczono pierwsze odznaki i legitymacje członkowskie.
Zarząd Stowarzyszenia zgodnie ze statutem powołał do życia następujące Koła Stowarzyszenia i ich Zarządy:
– z dniem 07.10.2004r. – Koło krakowskie – Prezes Janusz Marcinkowski;
– z dniem 09.02.2005r. – Koło tarnogórskie – Prezes Grzegorz Masłowski;
– z dniem 06.04. 2005r. – Koło zgorzeleckie – Prezes Jan Zydroń;
– z dniem 13.04.2005r. – Koło wrocławskie – Prezes Ryszard Senkowski;
– z dniem 14.05. 2005r. – Koło brodnickie – Prezes Adam Niedośpiał.
Z ubolewaniem stwierdzam, że próby powołania Kół Stowarzyszenia w środowisku stołecznym nie powiodły się z powodu nikłego zainteresowania pomimo istnienia tam najliczniejszej grupy chemików wojskowych.
Na dzień 14.05. 2005r. stan liczebny Stowarzyszenia wynosił 146 osób, w tym członek honorowy Stowarzyszenia Pan gen. dyw. Czesław Krzyszowski.
Od chwili powstania zalążków Stowarzyszenia, Zarządy zorganizowały kilkadziesiąt imprez towarzyskich dla swoich członków. Spotkania rekreacyjne miały charakter rodzinny z udziałem współmałżonków, dzieci, wnuków, znajomych itp.
Skład osobowy członków jest wielopokoleniowy, są podchorążowie WOSWLąd, emeryci i renciści, żołnierze będący aktualnie w służbie zawodowej, żołnierze rezerwy służby zasadniczej, pracownicy cywilni wojska oraz sympatycy rodziny wojskowej oraz byłych jednostek i instytucji wojskowych.
Wśród członków Stowarzyszenia jest między innymi 4 generałów, większość byłych i obecnych branżowych Szefów Instytucji Centralnych MON i Okręgów Wojskowych, Pani profesor chemii i kilku doktorów nauk.
Należy stwierdzić, że istniejące Stowarzyszenie Chemików Wojskowych RP wypełnia swą statutową misję wobec środowiska żołnierzy chemików z należytą odpowiedzialnością, aktywnością i ambicjami, ażeby oferta programowa i organizacyjna była jak najbogatsza.
Aktualny stan Członków Stowarzyszenia wynosi 179 osób.
Z okazji III Walnego Zebrania udostępniamy Koleżankom i Kolegom pierwsze wydanie biuletynu – organu prasowego Naszego Stowarzyszenia.
Zamiarem jest ażeby łamy biuletynu były miejscem publikacji historii wojsk chemicznych, wspomnień, indywidualnych osiągnięć w różnych dziedzinach, biografii osób ciekawych i mocnych zawodowo, a także piszących poezje i mających chęć publicznego wypowiedzenia się.
Biuletyn jako pierwsze powszechne pismo środowiska żołnierzy zawodowych wojsk chemicznych powinien ocalić dla przyszłości całą chlubną przeszłość i dać możliwość swobodnej wypowiedzi.
Z wyrazami szacunku i sympatii
dla Koleżanek i Kolegów
Prezes